Het jaar 2002 was ons beste jaar ooit. Nimmer kwamen er zoveel vissen van boven de 10 kilo uit het water. Het vertrouwen voor 2003 was als nooit tevoren. We hadden het kunstje door, althans dat dachten we....
1 Smile!!
2 Heerlijk helder weer...
3 Het licht van een ondergaand zonnetje maakt ook dit knolletje tot een plaatje.
4 Een stek midden op groot water, tegen een rietkraag. Hoe veranker ik de boot? Nou gewoon, door met de rubberboot als een gek het riet in te varen en het touw aan een pol riet vast te knopen.
5 Een hele dag gevaren. In alle hoeken gezocht naar de beestjes. Op één stek één schamel karpertje gespot. Komt dat beest er dezelfde nacht nog uit ook!
6 Deze stek bleek een schot in de "gele lis".
7 In al die jaren hebben we nooit een karper zien zwemmen, totdat we op heel ondiep water deze ongegeneerde vrijpartij mochten aanschouwen...
8 Vlak bij de school vissen neergestreken. Het lampje van de beetmelder zou weldra gaan branden...
9 14,5 kilo bij 94 cm. En dat terwijl deze moeder in spé al aardig wat kuit was kwijtgeraakt. Wat een plaatje!
10 Ook voor mij een mooie twintiger. Zie de brede grijns onder het hoedje...
11 Dit was de laatste vis van een sessie van 7 vissen, waarvan slechts één de 10 kilo haalde. Deze niet, maar door het schubbenpatroon wel de moeite van het kieken waard.
12 Tegenlicht op het drillplateau...
13 Talloze sessies, ontelbare verkas-acties, ellenlange zoektochten met de nieuwe rubberboot, ruim 30kg boilies, evenzovele borrelnoten en gerstenat leverden in totaliteit slechts 40 vissen op, waarvan 10 boven de 20 pond. Dertigers, laat staan veertigers bleven uit, de champagne dus dicht en de hoop hoog. De mooiste vis van net geen 15kg werd getrakteerd op onderstaand waterballet. Rex Hunt is er jaloers op! 14,5 kg, een evenaring van Jeroen's beste seizoenprestatie. Deze keer met veel bekijks van toeristen op de achtergrond. Dat mocht de pret niet drukken...
